اخـوت اسـلامی
آيا قرآن كـريم اخوت اسلامي را يك مطلب تشـريفاتي مي دانـد كـه مسلمين همديگـر را بيهـوده برادر بگوينـد ، به اصطلاح براي تـعارف خشك و مـطابق نفس ، اين به آن ، آن به اين بـرادر مي گـويد يا خير اخوت اسـلامي يك امر واقعي مي باشد كه حقيقتا مسلمانها با هم برادرند ؟
بديهي است كه اخوت اسلامي يك امر تشريفاتي نيست قرآن كريم اخوت مسلمين را به عنوان يك مطلب تشـريفاتي نمي دانـد . قرآن مسئلة اخوت اسـلامي را به عنوان يك اصل قاطع موضوعي ( واقعي ) تشريع مي كند كه مسلمين در تمام جهات باهم برادرند و به لسان اطلاق مي فرمايـد : إنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ اِخْـوَةٌ ، مسلمان ها در تمام ابعاد باهم برادرند و هر مسلماني بر مسلمان ديگر حق برادري دارد و بالاتر از حق اخوت حق ولايت بيـن مسلمـين مطـرح است كه در مـوارد خـاص از هـم ارث مي برند .
اخوت اسلامي سلمان فارسي و بلال حبشي را برادر و در رديف نزديكترين ياران پيامبر قرار داد و در پرتو اخوت اسلامي چه دشمني هاي ريشـه دار ، اصلاح و جمعيت هاي متفـرق با يكديگر دوست شدند . پس اتحاد و همبستگي اسلامي ايجاب مي كند كه همة مسلمانان همچون يك خانوادة بزرگ در شادي و اندوه يكديگر شريك باشند .