موارد قطع نماز
(مسئله 1178) بنا بر احتياط واجب رها كردن و به هم زدن نمازهاي واجب در حال اختيار جايز نيست ؛ ولي رها كردن آن در موارد زير جايز بلكه واجب مي‌باشد:
1ـ اگر حفظ جان خود انسان يا كسي كه حفظ جان او واجب است بدون شكستن نماز ممكن نباشد .
2ـ اگر حفظ مالي كه نگهداري آن لازم است بدون شكستن نماز ممكن نباشد ؛ ولي شكستن نماز براي مالي كه اهميت ندارد مكروه است .
3ـ اگر وقت نماز وسعت دارد و نمازگزار در بين نماز متوجه نجس بودن مسجد شود و به گونه‌اي باشد كه اگر بخواهد در حال نماز مسجد را تطهير كند نماز به هم مي‌خورد ؛ ولي چنانچه وقت تنگ و يا در اواخر نماز باشد به شكلي كه ادامه دادن نماز به فوريت تطهير مسجد لطمه نزند ، نماز خود را تمام كند و بعد فوراً مسجد را تطهير نمايد .
4ـ اگر وقت نماز وسعت دارد و طلبكار در بين نماز طلب خود را درخواست كند و نتواند در بين نماز طلب او را بدهد .
(مسئله 1179) كسي كه بايد نماز را بشكند چنانچه نماز را تمام كند معصيت كرده ، ولي نماز او صحيح است ؛ اگر چه احتياط مستحب آن است كه دوباره بخواند .
(مسئله 1180) كسي كه پيش از رسيدن به حد ركوع متوجه شود اذان و اقامه را فراموش كرده ، چنانچه وقت وسعت دارد ، مستحب است نماز را رها كرده و پس از اذان و اقامه نماز را شروع نمايد .
خلل در نمازهای مستحبی
(مسئله 1181) قطع كردن نماز مستحبي جايز است .
(مسئله 1182) در نماز مستحبي بعد از حمد خوانـدن بيش از سوره واحد جايز مي‌باشد . نماز مستحبي را اعم از نوافل يوميه و غير يوميه را مي‌توان نشسته و بدون سوره خواند ؛ و همچنين بالاختيار خواندن نماز مستحبي در حال حركت ، سواره و پياده جايز است ؛ در اين صورت رو به قبله بودن معتبر نمي‌باشد ، ركوع و سجده‌را مي‌توان به ايما و اشاره انجام داد .
(مسئله 1183) نمازهاي مستحبي در موارد زير باطل مي‌شود:
1ـ چيزي از اجزاي نماز را عمداً ترک كند .
2ـ چيزي را بر اجزاي نماز عمداً بيفزايد .
3ـ يكي از ركنها (ركوع ، سجود ، تكبيره الاحرام) سهواً ترک شود .
4ـ وضويش باطل شود .
5ـ به سوي قبله نباشد .
(مسئله 1184) اگر در نماز مستحبي ركني سهواً افزوده شود نماز باطل نمي‌شود .
(مسئله 1185) اگر در نماز مستحبي حمد يا سوره يا هر دو را فراموش كند و بعد از خم شدن به ركوع يادش بيايد ، نمازش را ادامه مي‌دهد و تدارك آنها لازم نيست .
(مسئله 1186) شک در نماز مستحبي در ركعت يك و دو مبطل نمي‌باشد و اگر نمازگزار در تعداد ركعتهاي نماز مستحبي شك كند پس اگر به يكي از دو طرف ظن پيدا كند بنا بر آن مي‌گذارد و به ظن خود عمل مي‌كند وگرنه مخير است بين اين‌كه بنا را بر اقل يا بر اكثر بگذارد و بهتر آن است كه بنا را بر كمتر بگذارد ، جز در نماز وِتر كه آن را از سر مي‌گيرد .