2ـ رمی جمرات سه‌گانه در روزها
(مسئله 659) شبهايي كه بايد در مني بيتوته كند در روزِ آنها واجب است جمرات سه‌گانه (اولي و وسطي و عقبه) را به ترتيب رمي كند؛ يعني به هر كدام هفت ريگ بيندازد. و اگر عمدا آن را ترك كند، هر چند حج او باطل نمي‌شود ولي گناه كرده است.
(مسئله 660) كساني‌كه بايد شب سيزدهم را در مني بمانند در روز سيزدهم نيز بايد جمرات را رمي كنند.
(مسئله 661) در هر روز بايد به هر يك از جمرات سه‌گانه هفت ريگ بزند كه مجموع آنها براي كساني‌كه شب سيزدهم نيز مي‌مانند به ضميمة رمي جمرة عقبه در روز عيد هفتاد عدد، براي غير آنها چهل و نه عدد مي‌باشد.
(مسئله 662) كيفيت، واجبات، شرايط، احكام، آداب و موارد نايب گرفتن در رمي جمرات سه‌گانه به همان گونه‌اي است كه در رمي جمرة عقبه در روز عيد گفته شد.
(مسئله 663) وقت رمي جمرات از اول آفتاب تا مغرب است. و رمي در شب يا بين اذان صبح و طلوع آفتاب براي افراد غير معذور جايز نيست.
(مسئله 664) كساني‌كه مي‌دانند در روز نمي‌توانند رمي‌كنند ـ مانند بيماران و معلولين و سالخوردگان و چوپانان و كساني‌كه ترس دارند ـ جايز است در شبِ قبل رمي كنند و اگر شبِ قبل رمي نكردند و در روز نيز نمي‌توانند رمي كنند، در شب بعد رمي نمايند.
(مسئله 665) رمي جمرات نيز از عبادات است و بايد آن را با نيّت و به قصد قربت انجام دهد.
(مسئله 666) رمي جمرات سه‌گانه بايد به ترتيب واقع شود؛ يعني اول جمرة اُولي، و پس از آن جمرة وُسطي، و در آخر جمرة عقبه ـ كه در گردنة بين مني و مكة معظّمه واقع شده است ـ را رمي كند. و اگر برخلاف اين ترتيب عمل كرده ـ هر چند از روي فراموشي ياندانستن مسئله باشد ـ باطل است؛ پس بايد دوباره به گونه‌اي كه ترتيب حاصل شود رمي كند. ولي اگر فرضا جمرة اُولي را كه بايد اول رمي شود در آخر رمي كرده اعادة رمي آن لازم نيست؛ مگر اينكه عمدا و با توجه اين كار را كرده باشد و در نتيجه قصد اطاعت و قربت از او محقق نشده باشد، كه در اين صورت بايد همه را از سرگيرد.
(مسئله 667) اگر پس از رمي جمرات متوجه شد از برخي گذشته‌ها سه ريگ يا كمتر باقي مانده يا به جمره اصابت نكرده، كافي است همان را تكميل كند و در اين صورت ترتيب ساقط است و لازم نيست دوباره جمره يا جمرات بعد را رمي كند. مثلا اگر پس از رمي جمرات سه‌گانه متوجه شد سه ريگ از جمرة اُولي و يك ريگ از جمرة وُسطي را نزده است كافي است همانها را به ترتيب تكميل نمايد.
(مسئله 668) اگر رمي همة جمرات يا بعضي از آنها را در برخي از روزها ـ عمدا يا از روي فراموشي يا ندانستن مسئله ـ ترك كرده است يا معلوم شود صحيح نبوده است، بايد در روز بعد قضاي آنها را بجا آورد؛ همچنين است اگر وظيفة چند روز را ترك كرده باشد.
پس اگر تا روز سيزدهم اصلا جمرات را رمي نكرده است بايد در آن روز قضاي همه را به ضميمة وظيفة خود روز بجا آورد؛ و قضاي جمرة عقبه را كه در روز عيد واجب بوده اول بجا آورد؛ بلكه بنابراحتياط واجب همة قضاها را به ترتيب بجا آورد، و سپس وظيفة خود روز را انجام دهد. وافضل بلكه احوط اين است كه بين وظيفة دو روز ساعتي فاصله بيندازد؛ و اگر قضا را در صبح و وظيفة خود روز را هنگام ظهر بجا آورد بهتر است.
(مسئله 669) اگر پس از مغرب متوجه شود چند عدد از هفت ريگِ همة جمرات يا بعضي از آنها را نزده يا صحيح نبوده است، بايد در روز بعد قضا نمايد. پس اگر از يك جمره چهار ريگ يا بيشتر باقي مانده بايد رمي آن جمره را از سرگيرد؛ و اگر سه ريگ يا كمتر باقي مانده همان باقيمانده را انجام دهد. و بنابراحتياط واجب قضاي گذشته را بر وظيفة روز مقدم بدارد.
(مسئله 670) اگر پس از مغرب يقين كرد يكي از سه جمره را رمي نكرده است يا صحيح نبوده و نمي‌داند كدام است، بنابراحتياط در روز بعد قضاي هر سه را بجا آورد.
(مسئله 671) اگر پس از رمي جمرات سه‌گانه متوجه شود سه ريگ يا كمتر، از يك جمره باقي مانده يا صحيح نبوده، پس اگر مي‌داند ازكدام جمره باقي مانده به همان بزند؛ و اگر نمي‌داند ازكدام باقي مانده است بايد به هركدام از آنها مقدار باقيمانده را بزند تا يقين كند وظيفة خود را نسبت به همه انجام داده است.
(مسئله 672) اگر رمي جمرات يا برخي از آنها را عمدا يا از روي فراموشي يا ندانستن مسئله ترك كرده يا صحيح انجام نداده و به مكة معظّمه كوچ كرده است، پس اگر ايام تشريق منقضي نشده بايد برگردد و رمي را انجام دهد؛ و اگر منقضي شده بنابراحتياط برگردد و انجام دهد و در سال بعد نيز در ايام تشريق قضا نمايد؛ و در هر صورت اگر خودش نمي‌تواند برگردد نايب بگيرد تا به جاي او بجا آورد. و اگر از مكه خارج شده و در راه يا وطن خود متوجه شد، پس اگر خودش در سال بعد به مكه برگشت بنابراحتياط واجب در ايام تشريق قضاي آن را بجا آورد؛ و اگر برنگشت نايب بگيرد تا در ايام تشريق به جاي او انجام دهد.
(مسئله 673) اگر به گونه‌اي بيمار شود كه نمي‌تواند رمي جمرات يا برخي از آنها را انجام دهد، پس اگر به سالم شدن خود اميد دارد صبر كند؛ و اگر اميد بهبودي ندارد بايد در همان روز نايب بگيرد تا به جاي او رمي كند. و در صورت امكان بيمار را نزد جمره ببرند و به جاي او رمي كنند. و اگر پس از عملِ نايب بهبودي يافت، بنابراحتياط خودش دوباره آن را بجا آورد.
(مسئله 674) اگر بيمار در روز نمي‌تواند رمي كند ولي در شب مي‌تواند، بنابر اقوي رمي در شب بر نايب گرفتن مقدم است؛ هر چند جمع بين هر دو احوط است.
(مسئله 675) نايب بايد اعمال اختياري را انجام دهد؛ پس اگر در رمي نايب شده بايد آن را در روز بجا آورد؛ و اگر معذور است نبايد نايب شود. و شخص معذور نيز بايد به كسي نيابت دهد كه بتواند در روز رمي را انجام دهد.
(مسئله 676) زنها كه شبانه از مشعر به مني كوچ مي‌كنند جايز است در همان شب جمرة عقبه را رمي كنند؛ ولي رمي جمرات سه‌گانه در ايام تشريق را بايد در روز انجام دهند، مگر اينكه معذور باشند.
(مسئله 677) كساني‌كه به جهتي از جهات قرباني و سرتراشيدن را از روز عيد عقب انداخته‌اند، بيتوتة در مني و رمي جمرات سه‌گانه را بايد در ايام تشريق انجام دهند. صحت آنها بر قرباني و سر تراشيدن توقف ندارد؛ بلكه واجب مستقل مي‌باشند.
(مسئله 678) اگر پس از گذشتن روز در انجام وظيفة روز يا در صحت آن شك كرد به شك خود اعتنا نكند.
(مسئله 679) اگر پس از تمام شدن رمي و گذشتن از محل آن در صحت آن شك كرد به شك خود اعتنا نكند؛ و اگر در حالي‌كه مشغول رمي است شك كرد بايد آن را از سرگيرد. همچنين است بنابراحتياط اگر رمي را تمام كرده ولي بدون فاصله و گذشتن از محل در صحت آن شك كرد.
(مسئله 680) اگر پس از شروع در رمي جمرة بعد در عدد ريگهايي كه به جمرة پيش زده يا در رسيدن آنها به جمره شك كرد، به شك خود اعتنا نكند؛ و اگر در حالي‌كه مشغول رمي جمره است در عدد ريگها شك كرد بايد مقداري را كه شك دارد بزند تا يقين كند هفت عدد اصابت كرده است؛ و مجرد مظنّه و گمان كافي نيست. همچنين است بنابراحتياط اگر پس از فراغت از رمي و پيش از شروع در رمي جمرة بعد در عدد ريگها شك كند؛ و در اين صورت اگر به چهار عدد يقين دارد كافي است باقيمانده را بزند؛ و ا گر به چهار عدد يقين ندارد و فاصلة زماني زياد شده به گونه‌اي‌كه به موالات ضرر مي‌زند، بنابراحتياط، اصل رمي را از سرگيرد.