قيامت از لسان نهج البلاغه

    وَ اعْلَمـُوا أنَّهُ لَيـْسَ لِهَـذَا الْجِلْـدِ الرَّقِيـقِ صَبْـرٌ عَلَي النَّـارِ فَارْحَمُـوا نُفُوسَكُـمْ فَاِنَّكُمْ قَدْ جَرَّبْتُمُـوهَا فِي مَصَائِـبِ الدُّنْيـَا ، أفَرَاَيْتُمْ جَـزَعَ اَحَدِكُـمْ مِنَ الشَّوْكَةِ تُصِيبُهُ ، وَالْعَثْرَةِ تُدْمِيهِ  ، وَ الرَّمْضَاءِ تُحْـرِقُهُ ؟ فَكَيْفَ اِذَا كَانَ بَيْنَ طَابَقَيْنِ مِنْ نَارٍ ، ضَجِيعَ حَجَـرِ ، وَ قَرِينَ شَيْطَانٍ! أعْلِمْتُمْ أنَّ مَالِكًـا اِذَا غَضِبَ عَلَي النَّـارِ حَطَمَ بَعْضُهـَا بَعْضًـا لِغَضَبـِهِ ، وَ اِذَا زَجَـرَهَا تَوَثَّـبَتْ بَيْنَ أبْوَابِهَا جَزَعاً مِـنْ زَجْرَتِه! الخ .[1]
    امام اميـرالمؤمنين (علیه السلام) فرمـود : مردم آگاه باشـيد ، به حالتان رحم كنيد ، اين بدني كه اينقدر نازك است از پوشيدن لباس درشت ناراحت مي شود ، اين بدن طاقت آتش جهنم را ندارد . شما در زندگي دنيا تجـربه نموديد آيا نديديد كسي از شما خاري به بدنش بخورد صيحه مي كشـد ، آه به بدنم خار رسيـد اگر انگشت پاي شما به شيء تيزي بريده شود و از آن خون جاري شود فرياد مي زنيد آه انگشت پايم بريد ، يا اگر با پاي برهنـه روي زمين تفتيده راه برويد خيز مي زنيـد و نالـه مي كشيد پايم سوخت ، اگر زير دوش حمام برويد و ناخودآگاه  آب داغ روي خود بريزيد ، فرياد مي زنيد آه سوختم .

    اي انسانها شما اين قدر نازك و ناتوان هستيد كه تحمل راه رفتن روي زمين سوزان و تحمل ريختن يك قطره آب داغ بر بدنتان را نداريد ، چگونه طاقت آتش جهنم را داريد ؟

    هنگامي كه انسان در اثـر طغيان و گنـاه در جهنـم قرار بگيرد ، به پشت و پهلوي وي سنگهاي سوزان جهنم بچسبد ، قرين و رفيق او شياطين مغلول با زنجيرهاي آتشين باشد ، چه حالتي داريد ؟

    اي انسان قدري تأمل نما با اين عاقبت پرخطر يا به قول خودت مجهـول باز هم گنـاه مي كني ؟ باز هم قانـون شكني مي نمايي و خلاف كاريها انجام مي دهي و منكر مبـدأ و معاد مي شوي كه عكس العمل آن به بيان قرآن كريم آتش جهنمي باشد كه وقتي جرقه مي زند ، جرقة آن همانند قله ها و كاخهاي آتشين به هر سو پرتاب مي شود : اِنَّهَا تَرْمِي بِشَرَرٍ كَالْقَصْرِ …  [2]

    اين خطبة امام علي (علیه السلام) خود كتاب مفصلي است ، اگر كسي تا آخر آن را مطالعـه نمايد مي دانـد كه آن حضرت چه بياني دربارة قيامت دارد و چه حالات و گرفتاريهايي در قيامت براي انسان است .

چه خوب است هر انسان مسئوليت را در نظر بگيرد و از حساب آن روز ( قيامت ) غافل نباشد و از دستورات خداوند كه به وسيله انبياء و قرآن كريم و امامان معصوم ( عليهم الصلاة و السلام ) و علما براي مردم رسيده است تخلف ننمايـد كه روزي عكس العمل آن را مي بينيد .

    وَ اتَّقـُوا يَوْمًا لَّاتَجْـزِي نَفْسٌ عَن نَّفْسٍ شَيْئًا وَ لَايُقْبَلُ مِنْهَا عَـدْلٌ وَ لَا تَنْفَعُهَـا شَفَاعَةٌ وَ لَاهُـمْ يُنْصـَرُونَ .[3] بهراسيد از آن روزي كه بـراي انسان ، بـدلي و شفاعـت كننده و ياور و دادرسي جـز خداوند نيست .

_________________________

[1] ـ نهج البلاغه ، از خطبة 182

[2] ـ سوره مرسلات ، آيه 32

[3] ـ سوره بقره ، آيه 123