احكام تخلّي و استنجاء

(مسئله 259) واجب است انسان مكلف هنگام تخلّي و مواقع ديگر عورت خود را از كساني كه مكلفند ـ اگر چه با او محرم باشند ـ بپوشاند . همچنين لازم است آن را از ديوانه و بچه‌اي كه خوب و بد را مي‌فهمد هرچند محرم باشد بپوشاند ، ولي زن و شوهر لازم نيست عورت خود را از يكديگر بپوشانند .

(مسئله 260) هنگام تخلّي بايد طرف جلوي بدن يعني شكم ، سينه و عورت رو به قبله يا پشت به قبله نباشد .

(مسئله 261) اگر هنگام تخلّي طرف جلوي بدن كسي رو به قبله يا پشت به قبله باشد و عورت را از قبله بگرداند كفايت نمي‌كند . و چنانچه جلوي بدن او رو به قبله يا پشت به قبله نباشد ، احتياط واجب آن است كه عورت را رو به قبله يا پشت به قبله ننمايد .

(مسئله 262) هنگام شتشوي محل ادرار و مدفوع رو به قبله يا پشت به قبله بودن اشكال ندارد ؛ ولي در موقع استبراء اگر ادرار از مخرج بيرون آيد بنا بر احتياط واجب رو به قبله يا پشت به قبله ننشيند .

(مسئله 263) اگر براي تخلّي مجبور باشد رو به قبله يا پشت به قبله بنشيند ـ مثلا براي آنكه نامحرم او را نبيند ـ در صورتي كه تأخير آن ضرر و مشقت داشته باشد اشكال ندارد و چنانچه هر دو حالت ممكن است احتياط واجب آن است كه پشت به قبله بنشيند .

(مسئله 264) احتياط واجب آن است كه كودكان را هنگام تخلّي رو به قبله و يا پشت به قبله ننشانند ؛ ولي اگر خود كودك بنشيند جلوگيري از او واجب نيست .

(مسئله 265) در پنج جا تخلّي حرام است:

1ـ بنا بر احتياط واجب در كوچه‌هاي بن‌بست كه صاحبان آنها اجازه نداده باشند .

2ـ در ملك كسي كه اجازه تخلّي نداده است .

3ـ در توالتهايي كه براي افراد مخصوصي وقف شده است .

4ـ بر روي قبور مؤمنين در صورتي كه بي‌احترامي به آنان باشد .

5ـ در هر جايي كه موجب بي‌احترامي به يكي از مقدسات دين شود .

(مسئله 266) مخرج ادرار با غير آب پاك نمي‌شود ، و با آب كر يا جاري اگر بعد از برطرف شدن ادرار يك مرتبه بشويد كافي است ، ولي با آب قليل بايد دو مرتبه شسته شود و بهتر است سه مرتبه آن را بشويد .

(مسئله 267) در سه مورد مخرج مدفوع فقط با آب پاك مي‌شود:

1ـ هرگاه نجاست ديگري مانند خون همراه مدفوع بيرون آيد .

2ـ هرگاه نجاستي از بيرون به مخرج مدفوع رسيده باشد  .

3ـ اگر اطراف مخرج مدفوع بيش از اندازه معمول آلوده شده باشد .

و در غير اين سه مورد مي‌توان مخرج مدفوع را با دستمال يا پارچه‌اي يا كاغذي و يا با سنگ و كلوخ و مانند اينها پاك نمود و بنا بر احتياط از سه مرتبه كمتر نباشد گرچه با يك مرتبه يا دو مرتبه هم پاكيزه شود ، ولي اگر با سه مرتبه نجاست برطرف نشود ، بايد به اندازه‌اي تكرار شود تا محل به طور كامل از نجاست پاك شود .

(مسئله 268) سنگ و كلوخ و مانند آن در صورتي كه مخرج مدفوع را پاك مي‌كند كه پاك و خشك باشد ، ولي اگر رطوبت كمي داشته باشد كه به مخرج نرسد اشكال ندارد .

(مسئله 269) لازم نيست مخرج مدفوع را با سه پارچه يا سه سنگ پاك نمايد ، بلكه به سه گوشه يك پارچه يا يك سنگ هم كافي است .

(مسئله 270) بهتر است مخرج مدفوع را با آب بشويد . و در اين صورت بايد به اندازه‌اي شستشو دهد كه يقين كند چيزي از ذرات مدفوع در آن نمانده است ، ولي باقي ماندن رنگ يا بوي آن اشكال ندارد و اگر در مرتبه اول طوري شسته شود كه ذره‌اي از مدفوع در آن نماند ، دوباره شستن لازم نيست .

(مسئله 271) بنا بر احتياط واجب نبايد مخرج را با استخوان و سرگين پاك كند ، ولي اگر انجام دهد مخرج پاك مي‌شود .

(مسئله 272) اگر شك كند كه مخرج ادرار يا مدفوع را تطهير كرده يا نه ، بايد آن را تطهير كند ، ولي اگر پس از نماز چنين شكي براي او پيدا شود ، نمازي را كه خوانده است صحيح مي‌باشد ، ولي بايد براي نمازهاي بعد تطهير كند .

     استبراء

(مسئله 273) «استبراء» عمل مستحبي است كه مردها پس از بيرون آمدن ادرار انجام مي‌دهند و اگر پس از استبراء و تطهير مخرج ادرار ، رطوبت مشكوكي از انسان بيرون آيد نجس نمي‌باشد و وضو يا غسل هم باطل نمي‌گردد ، ولي اگر استبراء نكرده باشد بايد محل را بشويد ، وضو يا غسل را هم دوباره انجام دهد .

(مسئله 274) براي مردان مستحب است كه بعد از بيرون آمدن ادار استبراء كنند ، تا اگر چيزي در مجرا باقي مانده ، بيرون بيايد . بهترين راه استبراء آن است كه سه بار از مقعد تا بيخ آلت با فشار بكشد ، آنگاه سه بار از بيخ آلت تا سر آن بكشد ، سپس سه بار سر آلت را فشار دهد .

(مسئله 275) كسي كه پس از ادرار استبراء نكرده ، اگر رطوبتي از او خارج شود بنا را بر نجس بودن آن مي‌گذارد و وضويش نيز باطل مي‌شود .

(مسئله 276) كسي كه پس از ادرار استبراء نموده ، اگر رطوبتي از او خارج شود و نداند كه آيا ادرار است يا آبهاي پاك «ودي ‌، مذي ، وذي» بنا را بر پاك بودن آن مي‌گذارد و اگر وضو داشته وضويش نيز باطل نمي‌شود .

(مسئله 277) اگر انسان شك كند استبراء كرده يا نه و رطوبتي از او بيرون آيد كه نداند پاك است يا نه ، بايد بنا بگذارد كه استبراء نكرده و خود را تطهير نمايد و اگر وضو داشته وضويش هم باطل مي‌شود .

(مسئله 278) اگر شك كند استبرائي كه كرده درست بوده يا نه و رطوبتي از او بيرون آيد كه نداند پاك است يا نجس ، پاك مي‌باشد و وضو را هم باطل نمي‌كند .

(مسئله 279) كسي كه استبراء نكرده ، اگر به واسطه آن‌كه مدتي از ادرار كردن او گذشته يقين يا اطمينان پيدا كند كه ادرار در مجري نمانده است و رطوبتي ببيند و شك كند پاك است يا نه ، آن رطوبت پاك مي‌باشد و وضو را هم باطل نمي‌كند .