(مسئله1116) در هر يک از سوره‌هاي: سي و دوم «سجده» ، چهل و يكم «فصلت» ، پنجاه و سوم «نجم» و نود و ششم «علق» يک آيه سجده واجب وجود دارد ؛ هرگاه انسان يكي از اين چهار آيه را بخواند يا به آن گوش دهد بايد فوراً سجده كند . و اگر فراموش نمود هر وقت يادش آمد بايد سجده كند ؛ و نيز اگر گوش ندهد ولي به گوش او بخورد بنا بر احتياط سجده نمايد .

(مسئله1117) اگر آية سجده را از بچه‌اي كه خوبي و بدي را نمي‌فهمد يا از كسي كه قصد خواندن قرآن ندارد يا از راديو و يا ضبط صوت بشنود ، بنا بر احتياط واجب سجده نمايد ؛ ولي اگر گوش بدهد ، بدون اشكال واجب است سجده كند .

(مسئله1118) اگر هنگام خواندن يكي از آيات سجده از ديگری هم بشنود بنا بر احتياط واجب دو سجده به جا آورد .

(مسئله1119) در به جا آوردن سجدة واجب قرآن وضو، غسل، رو به قبله بودن و پاک بودن بدن و لباس شرط نيست ؛ ولي بايد جاي او غصبي نباشد و مواضع هفت‌گانه را بر زمين قرار داده و پيشاني را بر روي چيزي كه سجده بر آن صحيح است بگذارد ؛ و بنا بر احتياط واجب جاي پيشاني او از جاي زانوها و سر انگشتان بيش از چهار انگشت بسته بلندتر نباشد ؛ و بنا بر احتياط بايد جاي پيشاني پاك باشد و نيز عورت او پوشيده باشد . همچنين بايد لباس او ـ در صورتي كه سجده كردن تصرف در آن باشد ـ  غصبي نباشد .

(مسئله1120) در به جا آوردن سجده واجب قرآن بايد طوري عمل كند كه بگويند سجده كرده است ، و بنا بر احتياط واجب ذكري بگويد ؛ ولي ذكر خاصي معتبر نيست ، گرچه بهتر است بگويد: «لا إلهَ إلّا اللهُ حَقّاً حَقّاً ، لا إلهَ إلَا اللّهُ ايماناً وَ تَصْديقاً ، لا إلهَ إلّا اللّهُ عُبودِيةً وَ رِقّاً ، سَجَدْتُ لَكَ يا رَبِّ تَعَبُّداً وَ رِقّاً ، لا مُسْتَنْكِفاً وَ لا مُسْتَكْبِراً ، بَلْ أنَا عَبْدٌ ذَليلٌ ضَعيفٌ خائفٌ مُسْتَجيرٌ» .