مستحبات وقوف به مشعر
(مسئله 529) 1ـ مستحب است با وقار و آرامش دل و در حال استغفار از عرفات به طرف مشعرالحرام برود و وقتي كه از طرف راست جاده به تلّ سرخ رسيد بگويد:
أللَّهُمَّ ارْحَمْ مَوقِفِي وَ زِدْ فِيعِلْمِي وَ سَلِّمْ دِينِي وَ تَقَبَّلْ مَنَاسِكِي.
2ـ در راه رفتن، ميانه رو باشد و از حركت تند يا كند بپرهيزد؛ و مردم ضعيف و مسلمانان را آزار ندهد و بگويد:
أللَّهُمَّ اِنِّي اَعُوذُ بِكَ أَنْ اَظْلِمَ أَوْ اُظْلَمَ أَوْ اَقْطَعَ رَحِماً أوْ اُوذِيَ جَاراً.
3ـ نماز مغرب و عشا را تا مشعر تأخير اندازد؛ هر چند از ثلث شب نيز بگذرد. و بين دو نماز جمع كند به يك اذان و دو اقامه؛ و نافلة مغرب را بعد از نماز عشا بخواند . ولي اگر تا قبل از نصف شب نتوانست به مشعر برسد نماز مغرب و عشا را بين راه بخواند و تا نصف شب تأخير نيندازد.
4ـ در وسط وادي طرف راستِ راه پياده شود؛ و براي «صَروُرَه» يعني كسيكه نخستين بار است به حج آمده مستحب است در مشعر الحرام قدم گذارد.
5ـ هر چه ميتواند شب را به شب زنده داري و دعا به سر برد و بگويد:
أللَّهُمَّ هَذِهِ جَمْعٌ، أَللَّهُمَّ اِنِّي أَسْأَلُكَ اَنْ تَجْمَعَ لِي فِيهَا جَوَامِعَ الْخَيْرِ. أَللَّهُمَّ لَاتُؤيِسْنِي مِنَ الْخَيْرِ الَّذِي سَأَلْتُكَ اَنْ تَجْمَعَهُ لِي فِي قَلْبِي وَ اَطْلُبُ اِلَيْكَ اَنْ تُعَرِّفَنِي مَا عَرَّفْتَ اَوْلِيَائَكَ فِي مَنْزِلِي هَذَا وَ اَنْ تَقِيَنِي جَوَامِعَ الشَرِّ.
6ـ بعد از نماز صبح با طهارت حمد و ثناي خدا گويد؛ و آنچه ميتواند نعمتهاي او را به ياد آورد؛ و بر پيامبر اكرم(صلی الله علیه آله) و آل او صلوات بفرستد؛ و اين دعا را بخواند:
أللَّهُمَّ رَبَّ الْمَشْعَرِ الْحَرَام فُكَّ رَقَبَتِي مِنَ النَّارِ وَ اَوسِعْ عَلَيَّ مِنْ رِزْقِكَ الْحَلَالِ، وَ ادْرَأَ عَنِّي شَرَّ فَسَقَةِ الْجِنِّ وَ الْاِنْسِ. أَللَّهُمَّ اَنْتَ خَيْرُ مَطْلُوبٌ إِلَيْه وَ خَيْرُ مَدْعُوّ وَ خَيْرُ مَسْئُول، وَ لِكُلِّ وَافِد جَائِزَةٌ فَاجْعَلْ جَائِزَتِي فِي مَوطِنِي هَذَا اَنْ تُقِيلَنِي عَثْرَتِي وَ تَقْبَلَ مَعْذِرَتِي وَ اَنْ تَجَاوَزَ عَنْ خَطِيئَتِي ثُمَّ اجْعَلِ التَّقْوَي مِنَ الدُّنْيَا زَادِي.
7ـ وقوف در مشعر را با غسل شروع نمايد.
8 ـ در حال وقوف براي خود و پدر و مادر و اولاد و اهل و مال و برادران و خواهران مؤمن خود دعا كند؛ زيرا مكان، مكان شريفي است. و هنگام طلوع آفتاب هفت مرتبه به گناهان خود اعتراف كند و هفت مرتبه از خدا طلب بخشش نمايد.
9ـ مستحب است ريگهايي را كه در مِني براي رمي جمرات لازم است از مشعر جمع آوري كند؛ و دست كم مقدار لازم هفتاد دانه است. ولي چون ممكن است بعضي از ريگها به هدف نخورد بجاست مقدار بيشتري جمع آوري كند.
10ـ مستحب است در كوچ كردن به طرف مِني وقتيكه به وادي مُحَسَّر رسيد مقدار صد قدم مانند شتر تند حركت كند؛ و اگر سواره است مركوب خود را حركت دهد و بگويد:
رَبِّ اغْفِرْ وَ ارْحَمْ وَ تَجَاوَزْ عَمَّا تَعْلَمُ اِنَّكَ اَنْتَ الْاَعَزُّ الْاَكْرَمُ.
و بگويد:
أللَّهُمَّ سَلِّمْ عَهْدِي، وَ اقْبَلْ تَوبَتِي وَ اَجِبْ دَعْوَتِي وَ اخْلُفْنِي فِيمَنْ تَرَكْتُ بَعْدِي.